’s ochtends kruipt nevel
weer over verdorde wouden
over rechthoekige akkers
waar reeën roerloos staan te kijken
fazanten vragen
naar het gewicht van licht
waar espenbladeren glimmen
regennatte steenzwaluwen
in rumoerige stilte zitten
en zich door ´t grauwe schuiven
kijk, kijk, of heb je geen ogen
jij bent hun gelijke,
en toch behoor jij jezelf toe
sunset 22-08-2018