woensdagmorgen
de wekker ging vroeg af
zoemend als een lastig insect
wakker worden was niet echt een pret
maar eenmaal, de eerste voetstappen
in de nieuwe dag
drong het besef
een visdag voor de mannen
een bakkie koffie
appeltje, eitje
broodjes kant en klaar in de folie
thermoskan met bouillon
alles picobello
hengels en alle gerei
inclusief het stoeltje en het aas
precies om half zes op de klol af
het signaal, ik ben er
knipperend rood achterlicht
de vismaat present
even een handzwaai vanachter het venster
en weg de beide mannen
eigenlijk is de visvangst bijzaak
het is de onderlinge kameraadschap
het samen hengelen
in alle rust, pais en vree
even geen kopzorgen, geen stress
voor mezelf gaat de dag mu ook beginnen
ik hoor het in 't fluisteren
van de wind
waar mijn voetstappen ook zullen gaan
ik weet zeker, dat ik, bijtijds
de weg naar huis weer vind
