zwart wit met een smosje
vergeef mij als ik je heb pijn gedaan
't ligt niet in mijn aard voorwaar
ik zou je liever wilen redden
je leven wi Ilen rekken
maar 't moet, ik voell het aan ;ijn water
spijt is iets voor later
mijn .es zal je slagader raken
je bloed spat op mijn kaken
ik vang het op, 't voelt warm
het stoomt over mijn arm
kan het niet helpen
ik moet het stelpen
al wat ik vind en mij wat lijkt
duw ik erbij' tis of je wijkt
't was dodelijk, maar geeft mij vreugd
net als gestolen appels in mijn jeugd
moeder kon ze lekker stoven
zo ben ik blijven roven
mijn hang naar bloed en appels stelen
maakt mij geliefd bij velen
zij komen allen in een roes
bij het eten van pens met appelmoes
ela