Het Behouden Huis heeft mij behouden.
Afgesloten van de wereld in de winterse
koude. De poolberen op het ijs hielden
mij gevangen; ver van huis gestrand op
mijn wereldse belangen. Op Nova Zembla
vervolgde mijn leven zijn spoor;
Mijn voetstappen in de sneeuw waren maar
fractie van wat ik achter mij verloor.
Het Behouden Huis heeft mij behouden.
Afgesloten in dit winterse paradijs,
overleefde ik de rampspoed wonderwijs.
De pinguins waggelden om mij heen in
een vreugdedans; op zoek met mij naar
een evenwicht in balans. Op Nova Zembla
wacht een schipper geen vriendelijk thuis.
Maar het juiste hart wordt behouden door
het Behouden Huis.
Voor altijd rust de ziel van Willem Barents'zoon
in de 'ik' die nu behouden woon; Geen weg terug
zo ver van huis; een behouden ziel voelt zich
overal thuis.