Een diamanten morgen
het water schittert
als miljoenen diamanten
het voelt teder zacht en warm
tussen oevers van satijn
dan voelt de wandelaar zich vredig
zweeft traag over het pad
om niets te missen van de pracht
zuigt hij schrokkig het hele beeld
een bootje breekt de diamanten baan
vormt het beeld tot schilderij
waaruit blijheid stroomt
een lach door de wind verstrooid
de zon die zich wat warmer toont
roept de vogels in de lucht
die met hun kleur het blauw versieren
het plaatje is kompleet, een tipje zomer
ela