Ooit dacht ik,
ooit komt het wel weer goed.
Als koppigheid niet meer de bovenhand heeft,
als kwaadheid is verwaterd.
En er weer plaats is voor geluk en vergiffenis.
Maar het mocht zo niet zijn,
we trokken aan de kortste lijn.
De tijd haalden ons in,
Met bitterheid bleven we achter,
hadden we het wel bij het rechte eind?
Deze vraag is niet terecht,
niet op dit moment,
nooit zullen we het weten.
Het enigste wat ik wel weet,
veroordeel niemand om zijn daden,
maar om wie hij werkelijk is.
Ik heb nooit gestopt met van u te houden.
Hierbij mijn oprechte verontschuldigingen.
Want ik weet,
hadden we maar meer tijd gehad,
dan was alles wel weer goed gekomen!
Met veel liefde tot aan de maan en terug.