schoonheid zonder leven
mijn schreeuw
deed het glas breken
duizenden scherven
konden hun vorm vergeten
waaierden rond
vielen als druppels regen
kleuren verspattend
op de marmeren grond
ik zag je ontwaken
bevallig het kristal loslaten
waarmee ik jou had omgeven
in schoonheid zonder leven
heb angst onderdrukt
virtuele bloemen geplukt
om jou te groeten
je eindelijk echt te ontmoeten
wil melker
29/07/2014
*..stik..*: | Dinsdag, juli 29, 2014 22:16 |
:) virtuele bloemen plukken. Klinkt lui, maar oh zo mooi. | |
H. Mariette: | Dinsdag, juli 29, 2014 07:15 |
raakt Wil, bijna geen woorden voor, prachtig :) | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 29 juli 2014 | ||
Thema's: |