je ogen blijven stil
je speelt vandaag
om gisteren te
vergeten
het niet meer
willen weten
in je lach kleurt
zon
wind piekt blonde
haren
in vrolijkheid
rondom
maar je ogen
blijven stil
in het murmelen
van de zee
hoor je wat hij
wil
ziet de golven
groeien
schrikt en stikt
haast door
zijn brute
overrompeling
het is niet uit te
wissen
zijn excuses van
vergissen
hebben haar niet
meer geraakt
zij is bevroren
kan enkel nog
de meeuwen horen
schreeuwen
hij heeft mij kapot gemaakt
wil melker
30/04/2014
Marloes Hendriks: | Woensdag, april 30, 2014 22:14 |
Jij ontwaakt iedere dag opnieuw in een onuitputtelijke bron van inspiratie. | |
september: | Woensdag, april 30, 2014 18:48 |
Droevig maar mooi verwoord Wil. Liefs | |
kimmytje: | Woensdag, april 30, 2014 17:14 |
Prachtig Wil, Een pareltje, als je het mij vraagt. Droef, maar bijzonder mooi Liefs Kimmy |
|
M-Rose: | Woensdag, april 30, 2014 15:08 |
et on est tous les jours edu cat ief present simple | |
mima: | Woensdag, april 30, 2014 13:48 |
jaaaaaaa, ik zeg jaaaaaa tegen de gedichten van Wil! heul gevoelig en heeeeel mooii! |
|
Aquarel: | Woensdag, april 30, 2014 13:31 |
Rakend, mooi geschreven. Liefs, Aquarel |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, april 30, 2014 10:03 |
wat mooi weer graag gelezen |
|
teun hoek: | Woensdag, april 30, 2014 09:56 |
een wegdrukkende lach, die het verleden niet ontluisterd. h. gr. teun |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 30 april 2014 | ||
Thema's: |