Balanceren is een stuk gemakkelijker
wanneer mijn koppen de tijd krijgen om ooit
te ontvouwen tot bloesems die zelfs schijnen
in schaduwen waarin jij
rust zoekt voor de vloed
Wat klein was, groot geworden
wat zweeg zingt af en toe
nachten vloeiden over in de morgen
het is veel verder, dat wat ik zoek
Ik heb gehuild zonder geweten
verspild zonder dat ik het wist
dagen heb ik diep gezwegen
hoe anders is dan dit
Als het waar is, zal dat blijken
zwijgenissen stil, zo mooi
met de dageraad zal ik vlijen
dansend niet, maar vrij
Ik wist het wel dat, hoop, het smaakt me zoet