een wereld zo
dichtbij
gordijnen bewegen
zonder lichte
tocht
het tikt en kraakt
waar je ook gaat
beladen is de
stilte
met een hoge toon
herkenbaar zijn
wat
elementen uit een
droom
er is aanwezigheid
in het wachten
met ingehouden
adem
voel ik gespannen
krachten
nog kan ik niks
raken
heb geen
mogelijkheden
om contact te
maken
met een wereld zo
dichtbij
er piept een
telefoon
alles lijkt weer
heel gewoon
de cirkel is
gebroken maar
mijn wereld krijg ik niet meer open
wil melker
10/11/2013
september: | Zondag, november 10, 2013 22:49 |
Mooi fascinerend gedicht Wil over deze wereld zo dichtbij in het wachten, soms blijft dit aanhouden. Bijzonder schrijven. Liefs | |
wervelende regenboog: | Zondag, november 10, 2013 12:55 |
de magie wordt verbroken tot een volgend magic moment waarin we misschien wel contact kunnen maken met het ongeziene afhankelijk van ons vermogen tot helder zien horen ruiken voelen :) byzonder sfeergedicht Wil fijne zondag wr |
|
windwhisper: | Zondag, november 10, 2013 10:40 |
herkenbaar dat gevoel, er wacht iets....dan gaat het leven ineens door, middels het foontje. maar toch blijft dat onderbuikgevoel, goede morgen liefs Cobie |
|
Anneke Bakker: | Zondag, november 10, 2013 08:52 |
De beladen stilte is voelbaar in dit mystieke gedicht Wil totdat de telefoon de cirkel opent en toch je eigen wereld gesloten houdt. Hartelijke groet en mooie zondag. Anneke |
|
teun hoek: | Zondag, november 10, 2013 08:37 |
dat gesloten circuit van ons leven op bepaalde momenten. Mooi Wil. h.gr. teun |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 november 2013 | ||
Thema's: |