Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
verdriet
Verdriet.
Zoveel pijn doet het.
Verdriet te zien ,
van je vriendin.
Eerst konden we ..
vrienden zeggen,
maar slechts
één blijft over.
Troosten.... er zijn.
Delen
zóveel verdriet
en pijn.
Er voor elkaar zijn.
Niet voor even,
maar het
verdere leven.
Als de dagen
zolang
blijken te zijn.
Als de nachten zo stil zijn.
Als je denkt
zijn stem te horen,
zijn geur te ruiken..
voel je je zo verloren.
Maar je móet en
gaat toch door
dat verwacht degene van jou
die jij verloor.
Het is een tijdelijk
gemis.
Want je ziet hem terug!
Gewis!
Lieve, lieve vriendin,
sterke vrouw,
vergeet nooit...
we houden van jou!
Reacties op dit gedicht
jackie lokker vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
arie
:
Zondag, februari 19, 2012 17:13
ieder verdriet heeft een schouder nodig. Jij biedt dat haar. Mooi!
Over dit gedicht
Auteur:
jackie lokker
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
19 februari 2012
Thema's:
[Dood]
[Hoop]
[Verdriet]