Zo de zee bestaat uit water,
zo ben ook ik uit delen gemaakt.
Maar onherkenbaar, zoals de druppels
voor wie deel voor deel ontleed.
Mama, het trekt zo aan me,
al die mensen.
Het maakt moe, het maakt duister
dat gerikketik, dat geratel, het nooit,
nooit meer goedemorgen.
Maar zo de zee zo ben ook ik,
wanneer ik me vallen laat
en als een ander opsta.
Auteur: Erwin. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 30 januari 2012 | ||
Thema's: |