Geen volle zaal
op mijn begrafenis
want …
er zijn geen mensen die ik ken …
Niemand zal komen
niemand zal uitgenodigd worden
want wie
zal mij ooit vinden
als ik al dagen, maanden, jaren dood lig
Zal ik ooit gevonden worden?
Een eenzaam leven
is wat er voor mij staat te wachten …
en eenzaam zal ik heengaan
zonder mensen om mij heen …
En wanneer men mij vind
ben ik misschien
al jaren dood …
Zal er nog een uitvaart komen?
Een uitvaart
met misschien maar één enkel mens
aanwezig
de persoon die mij vond
Een eenzaam leven …
een eenzame dood
dat mag ik verwachten …
want zo ben ik geboren
en zo zal ik ook sterven …
Zonneschijn: | Zaterdag, juli 09, 2011 19:37 |
al is het erg vele mensen beseffen het niet het leven als verstoppertje ik gooi even wat zakdoekjes door de wolkenluchten al valt het niemand op:) |
|
zomerkind: | Zaterdag, juli 09, 2011 18:26 |
wat erg anootje dat je zo leven moet! liefs eddie |
|
entropy: | Zaterdag, juli 09, 2011 17:03 |
Eleanor Rigby | |
entropy: | Zaterdag, juli 09, 2011 16:58 |
Mooi gr, E. |
|
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 juli 2011 | ||
Thema's: |