Yamadori
ruige groene ontheemde bosbewoner
hier op je voetstuk
aangevallen reeds door ongedierte;
heb je het hier zo naar je zin in het stadse?
aan je uitloop te zien wel
kon je maar praten, dan zouden er heel wat
wijsheden mijn kant op komen
die jij door de eeuwen heen op je jonge leeftijd
al eigen hebt gemaakt
en waar ik alleen maar van kan leren
zien en in ellenlange gesprekken
bespreken zouden we het,
ach,
kon het maar zo zijn,
maar zo is het niet
dus moet ik over je lezen
en zo proberen de jouw eigengemaakte oerwijsheden
toe te passen in jouw en mijn leven
gesnoeid kort gehouden
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Vrijdag, december 10, 2010 20:05 |
| Dorie.. wat een prachtige Yamadori. Fijne avond Rob. Lieve groet, switi |
|
| Quicksilver: | Vrijdag, december 10, 2010 12:13 |
Dit gedicht maakt indruk op me, laat me weer even nadenken, ik hou van deze schrijfstijl, ergens vind ik het ook nog filosofisch verwoord dank voor je reactie, zal het onthouden voor de volgende keer:) liefs,dicky |
|
| walmzand: | Vrijdag, december 10, 2010 09:42 |
| haar, nagels, en wellicht nog meer... gestelijk dan, dank je wel voor je bezoek, doet me deugd! ik wens je een fijne dag toe] gr rob |
|
| windwhisper: | Vrijdag, december 10, 2010 09:40 |
| yamadori een mooi bonsai boompje, wiens jaren kennis draagt van lief en leed zoals de mens dit ook meedraagt in rimpels en groeven in het gelaat, wij snoeien enkel haar en nagels lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: walmzand | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2010 | ||
| Thema's: | ||