Noodkreet
Ze weet niet meer wat ze doet..
Het verschil tussen slecht en goed..
Is totaal uit haar geweten gewist..
Enige wat ze ziet is dichte mist...
Noodkreet na noodkreet na noodkreet..
Niemand hoort haar,niemand die van haar alleen zijn af weet..
Niemand die haar helpen kan..
Het is alleen haar zelf,en haar eeuwige drang...
Slechtste gewoonte is de manier van overleven...
Bang om het voor altijd op te geven..
Noodkreet na noodkreet na noodkreet..
Niemand die van haar alleen zijn af weet...
Het verschil tussen slecht en goed..
Is totaal uit haar geweten gewist..
Enige wat ze ziet is dichte mist...
Noodkreet na noodkreet na noodkreet..
Niemand hoort haar,niemand die van haar alleen zijn af weet..
Niemand die haar helpen kan..
Het is alleen haar zelf,en haar eeuwige drang...
Slechtste gewoonte is de manier van overleven...
Bang om het voor altijd op te geven..
Noodkreet na noodkreet na noodkreet..
Niemand die van haar alleen zijn af weet...
Reacties op dit gedicht
| blommgedichten: | Donderdag, november 11, 2010 20:39 |
| mayday mayday, we hebbe je signaal gehoord kirsten. hoor je de overvliegende helikopters al? groetjes. | |
Over dit gedicht
| Auteur: **Kirsten** | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2010 | ||
| Thema's: | ||