Het gedenken
Jouw rok zie ik nog waaien
in de bonte avonturenwind
waar zomer en de herfst
elkander raakten
tegen de winter keerden je
ogen zich tegen het felle leven
het geven ging wel, maar het nemen
was als aderlaten in
een lichaam zonder bloed
nog steeds jaag ik in de sneeuw
jouw stappen na, dezelfde sneeuw
die jouw in de dood begroef, soms
overstijg ik mijn denken en
‘k vraag me af of je om me gaf
ieder jaar telt zijn spijt
in de nerven tussen de jaarringen
maar eens komt het moment
dat het sterven ook in
mij zal binnendringen
_Lieverdje_: | Maandag, augustus 30, 2010 15:51 |
prachtig laivert fijne avond liefs |
|
Quicksilver: | Maandag, augustus 30, 2010 14:18 |
het gedenken mooi verwoord, waar de zomer en herfst elkaar raken! dank voor je reactie elders, zeer gewaardeerd elze laifs, dicky |
|
P.S. de Winter: | Maandag, augustus 30, 2010 09:22 |
ieder jaar telt zijn spijt in de nerven tussen de jaarringen.. prachtig, maar filosofie!? ik had een ander thema gekozen, fdn |
|
switi lobi: | Maandag, augustus 30, 2010 08:55 |
We gedenken beiden vandaag.. gedenken doet hoe dan ook (heel veel) pijn, tussen zachte bloemen door. Een warme omhelzing, switi lobi |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 30 augustus 2010 | ||
Thema's: |