Herdenken
Ze zijn niet meer onder ons,
door kogels, bommen en zelfs gas.
Mannen en ook vrouwen.
Gevallenen noemen wij ze.
De vrijheid was ontnomen.
Het is ons hoogste goed.
Veel knokten weer terug.
Het onrecht was wat hen droeg.
Anderen beschermden mensen.
Ze namen grote risico’s.
Ze kregen onderdak en eten.
Ook veiligheid en warmte.
Er waren ook veel onderduikers.
Ongezien blijvend voor de bezetter.
Wegblijven en zwijgend bij de NSB.
Alle vrijheid werd hen afgenomen.
Allen die gevangen zaten.
Verhoord zoals in t’Scholtenshuis.
Duizenden in concentratiekampen.
Allen wachtend op hun dood.
En zij die moesten werken.
Oorlogsvoedsel maken buiten eigen land.
Werken om te overleven.
Soms weer terug naar eigen land.
Onze bevrijders kwamen van heel ver.
Velen lieten ook het leven.
Zij gaven ons terug,
het grote goed dat vrijheid heet.
Zij zijn het die ons nu laten leven.
De helden en strijders van weleer.
Zij zijn het die wij niet vergeten.
Nu en ook nimmer meer.
Ulfert J Molenhuis, 4 mei 2010