Het grauwe weer past sprekend,
Bij mijn moegestreden gemoed,
Waarom zie ik je nog steeds zo graag,
Als ik ook zie wat het me doet.
Dat het boetekleed me te donker is,
En te zwaar ook bovendien,
Want na gestolen uurtjes vergeet ik,
Waarom ik je überhaupt weer wilde zien.
Waad ik door de trieste eenzaamheid,
Die blijft plakken aan mijn ziel,
Op dit soort momenten verfoei ik,
De dag dat ik voor je viel.
Rodney: | Zondag, mei 02, 2010 14:00 |
Zeer herkenbaar en jammer genoeg niemand kan je helpen. Je gevoel kan je niet zomaar uitschakelen voor iemand. Sterkte ik weet wat gevoelens zijn Rodney |
|
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 01 mei 2010 | ||
Thema's: |