Engeltjuh: | Maandag, mei 10, 2010 20:35 |
Rakend mooi gedicht. Vooral het koesteren van de vriendschap die ik erin lees. Mijn beste vriendin heeft dit op haar 15e helaas ook besloten. En nu, 12 jaar later, leer ik eindelijk de herinnering aan haar te koesteren, voorbij het verlies, voorbij de pijn die het achter heeft gelaten. Erg mooi geschreven. Liefs van Amber |
|
Roo$je: | Maandag, maart 22, 2010 14:40 |
Elke dag raakt dit, het sterven van iemands kind, man of vrouw... Lieve liefs, Kus |
|
mucho in de gloria: | Zaterdag, maart 20, 2010 11:53 |
mooi en triest als het leven zelf |
|
verhavert: | Dinsdag, maart 16, 2010 21:16 |
zo rakend dit dicht esteban knuffel martine |
|
Noelle : | Maandag, maart 15, 2010 23:35 |
Mooi en erg aangrijpend. Veel sterkte |
|
kerima ellouise: | Maandag, maart 15, 2010 17:45 |
zo''n sterke ''thuis''band in de ander z''n vriendschap is uniek...en je kan enkel zijn keuze aanvaarden, hoe hartverscheurend ook,,,, een erg mooi en respectvol schrijven... liefs kerima ellouise en dank voor de open armen:-) |
|
leda : | Zaterdag, maart 13, 2010 10:54 |
prachtig |
|
Hieronymus: | Vrijdag, maart 12, 2010 15:06 |
Pijnlijk Esteban. Eén van mijn beste kameraden koos daar ook voor. Respect en groet van mij Ronny |
|
verhavert: | Donderdag, maart 11, 2010 23:16 |
zo stilmakend mooi lieve esteban liefs martine |
|
Quicksilver: | Donderdag, maart 11, 2010 22:04 |
Oei droefmooi geschreven! Fijn dat jij er weer bent esteban! liefs,dicky |
|
switi lobi: | Donderdag, maart 11, 2010 21:33 |
Nu schijnt het zonlicht altijd anders.. het raakt. Liefs, switi lobi |
|
Auteur: esteban. | ||
Gecontroleerd door: pantarhei | ||
Gepubliceerd op: 11 maart 2010 | ||
Thema's: |