Waarom is het voorbij,
het leek zo leuk, zo mooi onze tijd.
Ik heb geen verwijten naar jou, jij wel naar mij.
Waarom liet ik je vallen voor die gast.
Zal ik het je dan toch eens zeggen?
Misschien lees je dit, misschien ook niet, ik weet het niet.
In mijn gedeelte van onze relatie is heel veel gebeurd.
Die gast die jij niet vertrouwde, was inderdaad niet te vertrouwen.
Hij heeft mij iets aangedaan wat jij nooit wilde horen.
Ik wilde het zo vaak aan je zeggen, maar je luisterde niet.
Ik kan wel gaan zeggen waarom jij mij niet zag staan, maar dit weet je zelf het beste.
Mijn liefde voor jou was groot, maar de pijn was groter, de leed en verdriet..
Uiteindelijk, was ik er niet meer voor jou.
Het einde was allang te zien.
Mijn lichaam was kapot gemaakt, en jij zag enkel wat jij belangrijk vond.
Waarom had je niet even stil gestaan, even gevraagd wat er was.
Je zag het wel, je merkte het wel.. maar je deed niks.. je vroeg en zei niks.. je ging door met je eigen leven, je leven waar ik niet in thuis hoorde.
Toen ik een ander tegen kwam, kon ik eindelijk mijn hart luchten,
vertellen wat mij was aangedaan, hoeveel ik ook van jou hield, je gaf me geen kans om het te vertellen.
Ik wil het je nog graag vertellen, maar je zal me toch nooit geloven.
Je geloofde me bijna nooit als ik je wat vertelde.
Waarom kon ik niet met jou verder zoals ik wilde?
Niet omdat ik niks om je gaf, ik hield echt kei veel van jou, ik geloofde heilig dat jij mijn ware was.
Misschien als ik jou had kunnen vertellen wat mij was overkomen, hoe ingrijpend het voor mij was.. dat dat ons sterker had gemaakt.
Des te meer ik jou nodig had, des te meer jij mij afstootte..
Dagenlang lag ik in bed alleen maar te huilen, ik was een wrak.. een wrak omdat ik jou kwijt was, en om die andere reden, die gebeurtenis die jij niet weet.
Het ergste wat je niemand gunt werd mij aangedaan, en jij luisterde niet naar mij.
Ik heb geen haat gevoelens, geen verwijt, ik hoopte alleen dat jij het ook eens achter je zou kunnen laten, dat we nog eens konden praten.
Als normale volwassen mensen. En niet als exen met een rot verleden, we hadden juist een mooie tijd.. dat kun je toch niet ontkennen?
Het was een fijne tijd de eerste paar maanden, dat zal ik nooit vergeten.
Je hebt een plekje in mijn hart.
Het was bijzonder.
Jeanine.