Zingend.( Haíti )
Honderd achtenzestig uren
verstopt onder het puin
het leven vast gehouden
betonblokken lagen schuin.
Niemand die ’t roepen hoorde
zij zong Hebreën elf
Betonblokken zo wankel
als een kerkelijk gewelf.
Zingend bracht men haar boven
alleen haar nek deed zeer
geen wond, niets was gebroken
haar lied als tegenweer.
Zekerheid : hoop der dingen
’t bewijs van wat zij niet zag
was ’t geloof in God haar Here
ook dat zij leven mag.
Dat geloof bleef daar verstaanbaar
tussen het puin en stof
het Woord , dat ’t al tot stand bracht
zong zij daar uit tot lof.
’t Zichtbare was haar ontnomen
’t waarneembare toegedekt
maar God zag haar en redde
Zijn Hand heilvol gestrekt.
th