Zittend op een bankje,
met me handen in het haar.
Tranen die lopen langs m'n wangen,
ik weet niet meer waar ik moet beginnen
waarom heb ik je gelooft in alles?
Waarom voelde het dat jou liefde
de ware liefde was zoals het moest zijn?
Waarom krijg ik je niet meer uit me hoofd,
wanneer ik aan je denk voel ik steken
in mijn hart en voel ik nog meer tranen branden.
Het enigste wat ik ooit nog zou willen
is jou handen om mijn lijf,
jou lippen op de mijne.
Zoals het ooit was,
maar toch was je toen ook niet van mij
maar waarom voelde het zo vetrouwd?
Slapenloze nachten elke dag weer opnieuw
ik weet echt niet meer waar te beginnen
je hebt me diep van binnen geraakt !=$