vleugels
zodra je gevoel vleugels heeft
besef je pas goed waarvoor je leeft
mocht je tot deze ontdekking komen
gaat je bloed sneller stromen
alsof de tijd stil heeft gestaan
niet wetend hoe je verder moest gaan
vleugels die je kwijt was geraakt
vleugellam van alle verdriet
wat je nooit aan de buitenkant ziet
sla je vleugels uit leer overwinnen
om opnieuw te mogen beginnen
Karin
sterrennacht: | Woensdag, november 04, 2009 12:11 |
Lieve Karin,Prachtige woorden die zoveel waarheid bevatten! | |
Big Lady: | Dinsdag, november 03, 2009 20:58 |
super mooi geschreven knuffels |
|
Anneke Bakker: | Dinsdag, november 03, 2009 19:17 |
Had ik nou maar vleugeltjes Lieve Karin, ik vloog tot ver voorbij de regenboog. Mooi en gevoelig Gedicht Veel liefs met knufke. Anneke |
|
kerima ellouise: | Dinsdag, november 03, 2009 19:05 |
het loslaten en durven verdergaan, in vrijheid ...een moeilijke opdracht maar zo bevrijdend...mooi neergezet Karin liefs kerima ellouise |
|
M-Rose: | Dinsdag, november 03, 2009 18:29 |
yamaha en Kawai hebben prachtige klaviervleugels | |
Anastacia: | Dinsdag, november 03, 2009 18:20 |
prachtig gedicht liefs xxx hele fijen avond anastacia | |
tweety-ysje: | Dinsdag, november 03, 2009 18:02 |
wat mooi weer lieve karin! kusjes | |
Auteur: karinvangelder | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 03 november 2009 | ||
Thema's: |