Lieve kanjer
sorry van gisteren avond,
maar ik had het net zo nodig die arm om me heen.
Niet dat vluchtige kusje van nu hup naar bed.
Dan die vluchtige slaap die je overmant,
niet dat, dat erg was,
je hebt het zo nodig die slaap.
Maar toch die arm miste ik op dat moment heel erg
zo dicht bij elkaar en jij weet het niet,
waar zit je dan met je gedachten?
soms heel ver weg
lijkt het voor mij,
ongrijpbaar voor mij.
maar toch zo dichtbij,
langs mij,
mijn alles,
mijn steun en toeverlaat,
mijn liefste mijn gevoel,
mijn hart.
ik hou van jou,
sorry dat ik jou niet snapte
je werd door droefenis overmant.
je liefste.
25 September 2001