...
Een stads gedicht
‘n Stad gedicht door vele gezichten
door vele kleuren en vele hopen steen
die licht noch adem ons ontvreemd
want zij ligt als moeder om ons heen
Niets benauwt mij hier, niet het zweet
van rauwe arbeid, vis of ouwe vrouwen
en niet ’t donkere welk al ons huid bedekt
door de schaduwen van machtige gebouwen
Nee, deze stad is een veilig haven
voor nuchter volk en brede schouders
zij die ‘t zwammen zat en de onzin zot
vinden, zij zijn de ware sleutelhouders
‘n Hart dat herrezen is uit oorlogspuin
klopt hard, de boezems van de binnenstad
rond en stevig staand op zulk n goede grond
o schone moeder, u is Hollands bakermat!
Nooit zal ik de moed opgeven, te werken
te bouwen aan de brede oevers van de maas
want deze stad heeft voorland en waarlijk kans
daar de poets - en niet 't lullen - is de baas
F.