de brokken die je bent
en ik hou van je stilte
die als uitgelopen inkt vloeit
langs alle liefde heen

 
Je vocht zonder land
zonder slag
zonder stoot
zonder aangewezen plek
waar het plaats had moeten vinden

 
Bewonderde jouw tranen
die als stofdeeltjes verschenen
omdat ze mijn zicht vertroebelden
en met de noorderzon verdwenen

 
Ik hield van jou op mijn manier
van je bekwaamheid
omdat ik niet kan liegen
maakte ik van jou
mijn grootste leugen
 

 
Geschreven door
semara
Reacties op dit gedicht
semara vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Nummer 127 : Vrijdag, augustus 21, 2009 23:56
mooi beschreven, eigenaardig slot

Bartx

kiezeltje: Vrijdag, augustus 21, 2009 22:32
wauw erg mooi Semara !!

semara : Vrijdag, augustus 21, 2009 22:10
Weltrusten moppie:D

Omni Allumini: Vrijdag, augustus 21, 2009 22:03
ik ga maar gewoon slapen.. truste x

Over dit gedicht
Auteur:  semara
Gecontroleerd door:  
Gepubliceerd op:  21 augustus 2009
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.