Ramingen en remmingen
getrokken naar getekend licht
nader ik de hand die nodigt
zo het lijkt
de mot in mij is bang te branden
voorkomt dat ongeremd verlangen
neder strijkt
tastend draai ik om de bron
van alle zijden op te nemen
tot er blijkt
waar duister inbegrepen is
en bespiegeld zicht gebroken stenen
goud verrijkt
ela: | Dinsdag, augustus 04, 2009 12:31 |
Bang zijn geeft remmingen, je kan beter ramen tot waar je kan gaan. ela |
|
julius dreyfsandt zu schlamm: | Dinsdag, augustus 04, 2009 11:56 |
mooi verwoord,,,,,verdicht: uitzicht en muren lijkt wel menselijk...... |
|
elze: | Dinsdag, augustus 04, 2009 11:42 |
dit is mooi, prachtige zinnen .. laifs elze |
|
lexx: | Dinsdag, augustus 04, 2009 11:37 |
zolang die mot niet steeds in de ouwe vlam vliegt zit je toch goed. en uitkijken voor die badkamerplafonnieres, van dat gecirkel word je ook hoorndol. fijn gedicht, ludy. | |
Auteur: Ludy | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 augustus 2009 | ||
Thema's: |