dag zonnetje
boven het terras
met daaronder alle toeristen
ik zwaai
en ze zijn gelukkig
ook al zien ze me niet
ik ben een hoge mier
voor hen
boven hen
achter hen
ik grijp de viool
en speel er op
iets mooi doch geheimzinnig
enkele vrouwen kijken op
en ik speel verder
de zon weerkaatst op hun zonnebrillen
ik probeer er niet op te letten
en verder te spelen op de viool
met mijn ogen dicht
niet lettend op het wegvallen
van de vreugde rondom me
de zon schijnt maar het regent
hier en daar klapt een paraplu open
Emi4: | Dinsdag, juli 14, 2009 14:04 |
Mooi, kun je echt viool spelen? Liefs |
|
M-Rose: | Maandag, juli 13, 2009 17:12 |
rock BB | |
Miertje.A.K: | Maandag, juli 13, 2009 15:50 |
mooi gedicht graag gelezen groetjes miertje | |
Auteur: Nummer 127 | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 13 juli 2009 | ||
Thema's: |