kerima ellouise: | Zaterdag, juli 04, 2009 15:34 |
hoe eenzaam en bitter door de pijn die je voelt...en zeker die laatste strofe waarin alles zich nog eens bevestigt... liefs kerima ellouise |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, juli 04, 2009 12:02 |
alles is al gezegd heel fijn om te lezen dit gr.janny |
|
fortuna: | Zaterdag, juli 04, 2009 11:49 |
je zou soms willen dat je familie anders is of denkt. Helaas heb je vaak meer aan je vrienden en kennissen. Ik wens je veel geluk in het zoeken naar balans. Liefs |
|
sunset: | Zaterdag, juli 04, 2009 08:24 |
Droef, wrang ... Oprechte vriendschappelijke genegenheid, sunset |
|
lommert: | Zaterdag, juli 04, 2009 06:45 |
sterk gedicht ...wrang de laatste strofe..maar dat zal de bedoeling zijn;) stevige groet van mij willem |
|
milamber: | Zaterdag, juli 04, 2009 00:58 |
hmm :) | |
ela: | Zaterdag, juli 04, 2009 00:30 |
Zelfs het rottende rond ons kan de wereld dienen. ela |
|
switi lobi: | Zaterdag, juli 04, 2009 00:28 |
Een trein of een bus... er is veel ruimte in. Ik wens je zoveel geluk! Dikke kus |
|
Auteur: Gert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 juli 2009 | ||
Thema's: |