-
steevast als hij daar staat
met het zwart langs nagelranden
rimpels dragend op zijn handen
voeten gekluisterd aan de straat
-
zijn ogen vertellen dat wij blind zijn
op de vlucht voor het leven gaan wij
over lijken, over dood en verder nog
in de eeuwigheid willen we onszelf
tekenen, schrijven of als stof dwalen
over de aarde, door het heelal
het stof dat altijd vallen zal
als sporen in tijd, verlost van spijt
-
tijd is alles wat hij heeft
spijt is slechts nog in zijn dromen
over hoe hij op straat is gekomen
hij wacht tot hij niet meer leeft
-