Nimmer..
Nimmer zag jij de kracht van mijn liefde,
een liefde zo diep, zo verwoestend intens.
Nimmer kon ik deze liefde ontkennen,
een liefde zo rein en zo ongekend immens.
Nimmer zag jij de hartstocht in mijn ogen,
een hartstocht zo fel, zo aangrijpend uniek.
Nimmer kon jij in mijn liefde geloven,
een liefde zo speciaal, zo buitengewoon mystiek.
Nimmer begreep jij de taal van mijn tranen,
tranen zo puur, zo compleet oprecht.
Nimmer kon ik mijn tranen bedwingen,
tranen van geluk, zo mijn ziel blootgelegd.
Nimmer begreep jij wat ik je wilde geven,
een gift zo bijzonder, zo onbeschrijflijk volmaakt.
Immer zal ik de pijn blijven dragen,
waarmee je mij dodelijk hebt geraakt..
een liefde zo diep, zo verwoestend intens.
Nimmer kon ik deze liefde ontkennen,
een liefde zo rein en zo ongekend immens.
Nimmer zag jij de hartstocht in mijn ogen,
een hartstocht zo fel, zo aangrijpend uniek.
Nimmer kon jij in mijn liefde geloven,
een liefde zo speciaal, zo buitengewoon mystiek.
Nimmer begreep jij de taal van mijn tranen,
tranen zo puur, zo compleet oprecht.
Nimmer kon ik mijn tranen bedwingen,
tranen van geluk, zo mijn ziel blootgelegd.
Nimmer begreep jij wat ik je wilde geven,
een gift zo bijzonder, zo onbeschrijflijk volmaakt.
Immer zal ik de pijn blijven dragen,
waarmee je mij dodelijk hebt geraakt..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Frans07 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2008 | ||
| Thema's: | ||