Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
hij keek mij aan
hij keek mij aan
en las de angst
in zijn reebruine
wijdopen gesperde
ogen
hij knipperde nog
even prevelde
wat geluiden
toen sloot hij zijn
ogen en was dood
arm vogeltje
hij heeft klem gezeten
tussen vier wielen
de sneeuw niet
langer meer wit
maar rood
niet meer levend
maar morsdood
Reacties op dit gedicht
zomerkind vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Wit Licht
:
Woensdag, november 26, 2008 16:46
Ik had als ik kind was ook een dood muisje en heb het ceremonaal begraven met een briefje erbij , omdat het in de hemel zou geraken. Je bent een zeer gevoelig iemand, mooi gedicht.
lexx
:
Woensdag, november 26, 2008 15:20
GRAPJAS :)
Over dit gedicht
Auteur:
zomerkind
Gecontroleerd door:
Marina
Gepubliceerd op:
26 november 2008
Thema's:
[Dieren]