Sneeuw.
Wat weggezakte zwart witte klodder
resteert,wat eens een sneeuwpop was
op het weer groen gezonde gras
als een restantje modder.
De sneeuw had plots de overhand
bedekte met haar grove vlokken
de wereld …als verhult in rokken
en joeg zo alles uit de hand.
’t Verkeer wist zich niet aan te passen
veel schade , doden op de weg
geen aanpassing , noch overleg
wij lieten ons zo vroeg verrassen.
Mijn vrouw vindt sneeuw een ware pracht
maar zij hoeft niet te rijden
alleen wat speels ’t kleinkind verblijden
maar ik glibber in deze witte vracht.
De zon schijnt vrolijk. ’t Wit gesmolten!
Ja vrijwel niets herinnert nu
aan dat wat gist’ren snel en cru
er heerste…
.slechts die restpop met wat stenen.
th