Vandaag woeit er een storm in mijn hart.Ik weet wat ik wil,maar toch blijf ik stil.Ik weet,het is nu tijd voor actie.Als ik nu niet kies,blijf ik straks achter met een groot veries.De enige waar ik de hele dag aan denk,de enige die mij slapeloze nachten bezorgd,de enige die voor me opkomt en voor me vecht,de enige die van me houdt,ben jij.Nu,4 jaar later,hoop ik dat je er nog steeds hetzelfde over denkt.Mijn gevoel zegt van wel,daarom ga ik deze keer op mijn gevoel af,ook al klinkt dit maf.Ik zit in een relatie met hem,maar ik ben veel liever bij jou.Ik hoop dat hij de relatie verbreekt,zodat ik verder kan met jou,want nu zit ik echt in het nauw.Mocht je niet met mij verder willen,dan heb ik daar ook vrede mee.Ik zal altijd van je blijven houden,vanaf de horizon tot aan de zee.
Je stille liefste...