Scheuren.
Scheur mijn woorden maar, knip mijn zinnen
en trek ze naar je toe,
maar vraag mij alsjeblieft niet hoe
vul ze gerust maar in, in je eigen verhalen,
maar maak mij er niet mee
van de wijs
wit blijft voor mij onomstotelijk wit
zwart is zwart voor mij,
hoe je het ook wendt of keert
Mijn moeder, lang al in de hemel,
mijn vader aan haar zij,
heeft het mij zo geleerd
Later, vele jaren later pas,
hoorde ik van het rood,
van het blauw en van het grijs
maar dat was jaren na hun dood.
Peterdw.
Elenore De Groote: | Dinsdag, oktober 28, 2008 01:05 |
Treffend. | |
sunset: | Zaterdag, oktober 18, 2008 11:53 |
Treffend en voelbaar overgebracht. Warme groet, sunset |
|
lommert: | Zaterdag, oktober 18, 2008 11:40 |
roept veel op je woorden...stevige groet van mij willem |
|
He*tje: | Zaterdag, oktober 18, 2008 09:53 |
Echt heel mooii!! Het raakt mij heel erg heel goed gedicht je kunt zien dat je echt ervaring ermee hebt! |
|
Windwhisper: | Zaterdag, oktober 18, 2008 09:43 |
Goede morgen Peter, weer een indenkend schrijven van jou lieve groet Cootje kuzzz |
|
tweety-ysje: | Zaterdag, oktober 18, 2008 08:38 |
ja om bij te leren is men nooit te oud, mooi gedichtje peter echt waar! je ouders lerende jou de kleuren ook maar voor al het zo of zo was (is) liefs | |
Auteur: Peterdw. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 oktober 2008 | ||
Thema's: |