In het licht van de donkere schijn
zie ik je glimlach met hartezeer
je probeert te genieten en te leven
maar je hebt niet het gevoel van vrij zijn.
De paden in het bos zijn onverhard
los zand, bladeren en die onbestemde geur
ze verlaten je hersens in gedachten
omdat het leven je nu even verward.
De toekomst brengt je vast veel vreugde
wanneer je jezelf weer durft te spreken
dat je inziet dat ook jij daadwerkelijk bestaat
maar dat heeft tijd nodig, en genegenheid.