Ik worstel...
Ik worstel en kom boven
om daarna weer onder te gaan
de touwtjes niet in handen
zo voelt nu mijn bestaan
In het drijfzand van het leven
waar elke beweging telt
en voetstappen geplet in zand
vergeten worden, weggesmelt
Ik worstel en kom boven
soms happend naar wat lucht
tot ik getrokken word omhoog
en ademen-in de frisse lucht
Jannie
hiljaa: | Dinsdag, april 22, 2008 07:04 |
sterk neergezet steeds weer positief knufliefs--hiljaa-- |
|
sensi: | Maandag, april 21, 2008 22:56 |
The more you struggle in life, the more you grow .. Liefs |
|
fortuna: | Maandag, april 21, 2008 22:39 |
lucht doet leven en het wegsmelten tegengaan. nb: weggesmelt (2e strofe)moet weggesmolten zijn. ;) Liefs en sterkte |
|
Quicksilver: | Maandag, april 21, 2008 22:12 |
Gevoelig mooi geschreven! Je laatste strofe vind ik geweldig lieve Jannie! Liefs van mij Dicky |
|
Elenore De Groote: | Maandag, april 21, 2008 20:55 |
Heerlijk, zo inademen na het levendige geworstel! Liefs, Elenore xxx | |
Ria -rimpeling-: | Maandag, april 21, 2008 18:51 |
Zeer mooi de gevoelens neergezet! Liefs Ria |
|
honingbijtje: | Maandag, april 21, 2008 15:15 |
Hou dat maar vor ogen, eens kom je boven, hoelang je worsteling ook duurt. Ik stuur je een paar zonnestraling om je worsteling te verzachten:):):):) liefs honingbijtje |
|
johandedichter: | Maandag, april 21, 2008 14:38 |
dit gevoelsgedicht met mooie diepgang en symboliek in een kort gedichtje super GR Johan |
|
Ludy: | Maandag, april 21, 2008 14:28 |
Prachtig Jannie! Liefs, Ludy |
|
sunset: | Maandag, april 21, 2008 13:41 |
Prachtig hoe je dit verwoord hebt; er is inderdaad altijd een uitgestoken hand, ook al zien we die dikwijls niet. Liefs, sunset |
|
vat: | Maandag, april 21, 2008 13:40 |
prachtig | |
_Lieverdje_: | Maandag, april 21, 2008 13:30 |
prachtig verwoord liefs |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 21 april 2008 | ||
Thema's: |