Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Donderdag, april 10, 2008 03:55 |
| Geef jezelf die adem ruimte. Prachtig geschreven bovendien! De schreeuw, van James Ensor, die iedereen vroeg of laat ontdekt. Liefs, Elenore |
|
| Elenore De Groote: | Donderdag, april 10, 2008 03:53 |
| Onverschilligheid doodt elk gevoel, wees niet onverschillig ten overstaande van je eigen stem, het is je grootste kracht. Geef jezelf wat je nodig hebt en laat je stem schreeuwen, volg die schreeuw tot in het oneindige, tot je weet dat daar diep binnenin altijd al je bestemming lag verscholen. Liefs, Elenore xxx | |
| CBR: | Zaterdag, april 05, 2008 15:53 |
| Knap gedaan!Herkenbaar ook. liefs cbr |
|
| Claire Q: | Vrijdag, april 04, 2008 23:11 |
| De schreeuw van binnen werpt zich vanzelf een keer naar buiten raak geschreven..! Liefs.. |
|
| H.J.: | Vrijdag, april 04, 2008 21:41 |
| klinkt onmachtig, als iddd een schreeuw diep van binnen. zucht kuzzzz H.J. |
|
| Gonny: | Vrijdag, april 04, 2008 18:53 |
| knuffff Liefs Gonny Fijne avond |
|
| switi lobi: | Vrijdag, april 04, 2008 15:52 |
| Soms is het inderdaad zo.. geluidloos schreeuwende onmacht, harder dan de luidtste schreeuw. Liefs en een knuff, switi lobi |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, april 04, 2008 13:44 |
| ja de stilte toch kan die dan helend werken, waar de omacht wanhoopt lieve groet Cobie mooi geschreven, het voelt zo aan... lieve groet Cobie Kuzzz |
|
| Free@Bird: | Vrijdag, april 04, 2008 13:05 |
| Herkenbaar maar ook erg goed en mooi verwoord! liefs, |
|
| Will Hanssen: | Vrijdag, april 04, 2008 12:35 |
| Ja, dit is wel herkenbaar Ria, knap geschreven. Liefs, Will |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, april 04, 2008 11:39 |
| ...en zelfs die stilte sterft in de diepte van de schreeuw... heftig en voelbaar knap neergezet! liefs kerima ellouise |
|
| Renate-td-: | Vrijdag, april 04, 2008 10:47 |
| Soms wil je wel maar lukt het niet, en juist op die momenten schreeuwt de stilte je toe. Herkenbaar. Mooi verwoord! Liefs en fijn weekend! |
|
| honingbijtje: | Vrijdag, april 04, 2008 10:28 |
| pijnlijk liefs honingbijtje |
|
| 88: | Vrijdag, april 04, 2008 09:58 |
| heel herkenbaar, graag gelezen | |
| Anneke Bakker: | Vrijdag, april 04, 2008 09:56 |
| Voelbaar is de herkenning Ria in dit gevoelig en mooi gedicht. Lieve groet, Anneke |
|
| Gert: | Vrijdag, april 04, 2008 09:38 |
| Hij is mooi Ria. Erg mooi! Liefs, Gert |
|
| Nummer 127: | Vrijdag, april 04, 2008 09:12 |
| lekker poetisch Nummer 127 |
|
| verhavert: | Vrijdag, april 04, 2008 08:32 |
| sterk schrijven Raira dikke knuffel martine |
|
| hiljaa: | Vrijdag, april 04, 2008 08:30 |
| stilte heerst in ieders hart laat het jou hart niet verteren maar zoek in jezelf naar kleine dingen en de rust zal je omringen met gezang knufliefs--hiljaa-- |
|
| Artifex: | Vrijdag, april 04, 2008 07:21 |
| Voelbaar gekwetst dat de woorden geen luisterend oor vonden... Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria Klein Herenbrink | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2008 | ||
| Thema's: | ||