Het zand ligt al los
zoals vogels in de rui
waar schoonheid zich
openbaart na een tijd
We vingen de stemmen op
die klonken als toen
een wandeling met jou
over een verregend plein
Alleen was zo alleen
en je vroeg me vaak
waar gaat het heen
De weken gingen zoals jij ging
even leg ik dankbaarheid op je graf
De kleine Vos: | Dinsdag, maart 25, 2008 10:57 |
sieren mooi lieve groet sonja | |
Gert: | Woensdag, maart 19, 2008 10:00 |
Mooi, met een schitterende laatste zin. Groeten, gert |
|
Windwhisper: | Woensdag, maart 19, 2008 00:30 |
even leg ik dankbaarheid op je graf....wat een verlies lees ik hier in lieve groet Cobie |
|
less - no more: | Woensdag, maart 19, 2008 00:22 |
met een versomde ziel, gelezen warme groet, Jan |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 19 maart 2008 | ||
Thema's: |