Waarom voelt dit zo akelig eenzaam aan?
Is het dan echt zo moeilijk om goed te doen
zoek je een plek met een tafel denkend van
ja, nu kunnen ze hun glazen neer zetten
neen moesten ze weer van voren zitten
Dan is het gedoe omdat luidsprekers en de verlichting die er hangt
die moest ergens ander hangen of had ik nu geen beter plek kunnen vind
ik liet mij heel de tijd met mijn dochter bezig ging tijdens de pauze
naar zoon toe voor drinken te brengen, moest ik haar maar mee nemen
Toen was het gemopper over mij kan de kindjes niet goed zien
den dan nog in een hoek, waar we amper tussen kunnen zitten
schuif die tafel maar opzij, en toen hebben ze gezwegen tegen mij
toen was het kwade al lang geschiet, en het verdriet al al gekomen
Waarom voelt het zo eenzaam aan, Ookal heb ik volk om mij heen
ook al zat mijn dochter bij mij op de schoot en lacht zoon lief naar mij
ook werd ik overspoeld met lieve woorden van de kindjes, toch
voelde ik mij daarstraks op het turnfeest zo verdomme alleen!
_Lieverdje_: | Maandag, januari 28, 2008 06:39 |
vind ik zo spijtig voor jou nu begrijp ik je andere gedicht nog beter liefs |
|
Auteur: tweetyke | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 27 januari 2008 | ||
Thema's: |