voor één van mn beste vrienden:
Soms als ik weer in een put ben gekropen
Als iedereen weer over me heen zit te lopen
Als ik mezelf niet meer kan zijn
Als ik enkel voel verdriet en pijn
Dan sta jij steeds weer voor me klaar
Om een arm om me heen te slaan
Om me te troosten en te zeggen
‘ Je bent een lieve meid, echt waar!’
Ik luister naar je lieve woorden
Die de pijn – die mijn hart doorboorde –
Weer even kunnen verzachten
Een troostend woord,
Hetgeen waarop ik wachtte
Jij laat me telkens opnieuw zien
Liefde, geluk, is iets wat ook ik verdien
Jij maakt dat ik mezelf kan aanvaarden
Ik krijg stap voor stap een beetje zelfwaarde
Niemand kon dit ooit bij mij bereiken
Maar voor jouw woorden zal ik telkens ‘bezwijken’
Onze vriendschap zal voor niets wijken
Ja, we zijn vrienden voor het leven !