Je zegt ik hou van jou, wachtend op een antwoord
Vragend kijk je me aan, denkend dat ik je niet heb gehoord
Het spijt me, was even in je ogen verdwaald
Toch een raar verschijnsel hoe dat gevoel zich steeds herhaald
Krijg geen genoeg van die ogen die je ziel open leggen
Hoe ik dan even alles stil zet om daarna weer wat te zeggen
Je fietst naast me op een bijna smerig mooie dag
Verbrand bijna mijn netvlies bij de weerspiegeling van je lach
Klootzak kijk toch eens uit
Lag ik toch weer bijna door een auto-voorruit
Wordt zo gelukkig als het begint te stralen en jou lach mij zo verblijdt
Dat ik zelf weer eens kan lachen, terwijl jij naast me rijdt
Je kamt je haren na een veel te lange douche
Het golft langs je schouders, wat voelt het toch weer goed
Dat ik bij jou mag zijn, elke dag gelukkig wezen
Je haar kan strelen en je gevoelens van je af kan lezen
En dit alles toch kan overleven
Je schoonheid en je liefde, dat ze bij me mogen blijven
Tot het einde der tijden
Soms kost denken aan jou mij bijna het hoofd
Want al denkend aan jou raak ik lichtjes verdoofd
Maar het kan me niet schelen wat er dan zal gebeuren
Zolang de gedachte aan jou mij maar blijft opbeuren