Zij droomt de witte droom
van licht begrijpende kilte
een troosteloze roep
in een omarmende stilte.
Zij breekt het water
tot een woordeloze kring
gedachten vormt.
Zij ligt onder de maan
een bleke herinnering
in een laatste avondvlucht.
Claire Q: | Dinsdag, december 04, 2007 22:06 |
Alsof je woorden (los) bewegen op dit papier! machtig! Liefs.. |
|
Hilly N: | Dinsdag, december 04, 2007 16:16 |
Weer zo mooi Edwin. Groet, Hilly |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Dinsdag, december 04, 2007 11:30 |
als jij zo geweldig schrijft dan verstillen mijn reacties liefs Ria |
|
sunset: | Dinsdag, december 04, 2007 10:49 |
Wohw!!! Chapeau. Groetjes, sunset |
|
kerima ellouise: | Dinsdag, december 04, 2007 10:31 |
moooooooooi ...zuchtttttttttttt...mooi dus! ps heb ik al gezucht...oh...zuchtttttttt dan:-) liefs kerima ellouise |
|
switi lobi: | Dinsdag, december 04, 2007 08:40 |
Bijzonder mooi! Liefs, switi lobi |
|
ela: | Dinsdag, december 04, 2007 00:50 |
De nacht doet veel met een mens, vooral slapen en dromen. ela |
|
red one: | Dinsdag, december 04, 2007 00:24 |
Oef de laatste woorden laten de lezer pardoes in een gat vallen. bijzonder dit en heel graag gelezen. Liefs |
|
Auteur: Edwin van Rossen | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 december 2007 | ||
Thema's: |