in
het vlezige ooft
van
najaarsbladering
waarin
mijn lichaam
Open ligt in het doodszweet
van
nieuwe seizoenen
hun
kou kan ik verdragen
omdat
ik mijn aardse kleren
Heb afgeworpen
mijn
hart balt samen
door
de zandloper der dagen
ik
ben dichter
Onder de hemel waarin
mijn
verzen meegroeien
met
de bladeren ,maar nu rafelen
in
het ontheemde landschap
remie: | Maandag, oktober 29, 2007 09:37 |
adem ook eens diep uit het lucht op...echt wel...liefs remie | |
Hilly N: | Zaterdag, oktober 27, 2007 20:53 |
Jij bent dichter en wat voor één Klaes. Ook deze heel mooi. Lieve groet, Hilly |
|
Marousia: | Zaterdag, oktober 27, 2007 20:16 |
Lieve Klaes, ondanks de voelbare droefheid in dit gedicht is een ware pracht. Liefs van Marousia XX | |
lommert: | Zaterdag, oktober 27, 2007 19:00 |
de zandloper moet door een hand omgedraaid worden....de tijd gaat door..ik denk wat voor me heen;)..ik heb dit graag gelezen stevige groet willem |
|
Will Hanssen: | Zaterdag, oktober 27, 2007 15:56 |
Mooi gedicht Klaes! en dank je wel voor je lieve verjaardagsgroet. Liefs, Will |
|
Dirk Hermans: | Zaterdag, oktober 27, 2007 15:26 |
heel mooi | |
yellow: | Zaterdag, oktober 27, 2007 13:50 |
goede dichter hoor groetjes, Y. |
|
dichterbij: | Zaterdag, oktober 27, 2007 13:25 |
schitterend geschreven lieve groet |
|
kerima ellouise: | Zaterdag, oktober 27, 2007 13:21 |
sterven tijdens het groeien...dichter bij jezelf...ondanks het tijdelijke rafelen in het kale landschap...laat het blad versterken... prachtig geschreven KLaes! liefs kerima ellouise |
|
Ludy: | Zaterdag, oktober 27, 2007 13:02 |
Doodszweet, kou, ontheemding; daarin meegroeiende verzen klinken dieptriest. Liefs, Ludy |
|
Windwhisper: | Zaterdag, oktober 27, 2007 12:36 |
Dit voelt droef Klaes, liefs Cobie |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 27 oktober 2007 | ||
Thema's: |