Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
station
Station
Waar mensen stil zijn
Maar toch praten
Ogen gebukt onder diep gekwijn
Doch zal geen zijn schouder hangen laten
Staal scherp schijnend in de zon
Slechts overtroffen door blakend wit beton
kraken de stalen koetsen
die met al hun macht voorbij roetsjen
Dit vredig taffereel doorbroken
Strakke starre passen ontwoken
Levensdoelen zo verschillend
't Amuseert me zo welwillend
Reacties op dit gedicht
de beer vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Blubvisje
:
Zaterdag, november 10, 2007 22:47
Ik vind het heel tof dat je op die manier naar mensen kijkt. Maargoed, je bent ook gewoon heel tof he!
Over dit gedicht
Auteur:
de beer
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
15 oktober 2007
Thema's:
[Bewondering]
[Zomer]
[Leven]