duizend tranen worden gezien, die andere miljoen niet,
er is niemand die ze ziet.
niemand die ziet hoeeel pijn het doet,
om te lopen in de stoet.
de stoet om jou,
die ik nooit meer zien zou.
de stoet,
van jouw bloed.
jouw laatste wens heb je gehaald,
ik weet dat jij in je kist straalt,
van blijdschap en wij huilen an verdriet,
nee, blij zijn voor jou kunnen we niet.
Het doet ons teveel pijn jou weg te dragen,
nooit meer hoeven we jou te vragen
hoe het met je gaat,
hoe je in het leven staat.
altijd zul jij nu blijven lachen, blijven stralen,
en wij staan te balen.
voor jou steen,
overal tranen om me heen.
niet alleen tranen die je kunt zien,
het zijn er wel honderd keer zo eel misschien.
wil jij niet even huilen in je mooiste droom?
of lach je nou gewoon,
om ons verdriet om jou,
omdat jij nu vrolijk wezen zou.
en wij opgescheept met de pijn,
omdat je hier niet meer zou zijn.
duizend tranen die je ziet,
die andere miljoenen zie je dan weer niet,
jij braht jezelf naar de dood,
in je o zo grote nood,
ik had het geweten, maar de rest van de wereld niet,
vandaar dat niemand mijn extra tranen ziet.
ze weten niet dat jij laht om ons verdriet
vandaar at niemand het ziet.
ik wil je ragen huil met ons mee, maar dat wil je niet.
ik wil je zeggen al die tranen om dat je weg ging,
ik wil je zeggen,het zit mij dwars dat ene ding.
ik wil je zeggen hoeeel ik van je hou,
ik wil je zeggen ik wou dat jij niet lahen zou,
in je kist, daar voor mijn voeten,
zul jij er ooit oor je daad nog boeten?