op de weg die zij droomde
in de lakens van ogen
klampte zij zich vast
tussen bittere kruiden
wandelend op het pad
van levensschoonheid
eindeloos in zacht vervagen
© Klaes 28 aug 2007
lommert: | Woensdag, augustus 29, 2007 22:42 |
ik lees het droef..weet niet waarom... stevige groet willem |
|
fortuna: | Woensdag, augustus 29, 2007 18:01 |
wandelend in zacht vervagen, het volgen van stappen waar woorden samenkomen tot een pracht. Liefs |
|
kerima ellouise: | Woensdag, augustus 29, 2007 14:03 |
eindeloze nimmer vervagende woorden ... liefs kerima ellouise |
|
switi lobi: | Woensdag, augustus 29, 2007 12:23 |
Wauwwwww....wat is dit mooi! Liefsliefs, switi lobi |
|
Erna Muermans: | Woensdag, augustus 29, 2007 11:21 |
dit is een lief en teder gedicht man! | |
Hilly N: | Woensdag, augustus 29, 2007 09:27 |
Bijzonder mooi. lieve groet, Hilly |
|
remie: | Woensdag, augustus 29, 2007 07:25 |
wat een zalig teder gedicht...ik zie haar lopen...liefs remie | |
Windwhisper: | Woensdag, augustus 29, 2007 05:11 |
schitterend Klaes liefs Cobie |
|
honingbijtje: | Woensdag, augustus 29, 2007 01:45 |
Wat heerlijk rustgevend. Heel mooi Klaes. liefs honingbijtje |
|
semara : | Woensdag, augustus 29, 2007 01:36 |
Mooi delend neergezet. groetjes :D |
|
no-more-less: | Woensdag, augustus 29, 2007 00:56 |
het beeld kom terug, eindeloos in zacht vervagen mooi geschreven van begin tot eind greets, no-more-less |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 29 augustus 2007 | ||
Thema's: |