jouw rondingen ben ik gewend van kindsaf
smaakte nippend mijn eerste levenselixir
lang bekeken hoe je torenhoog aan mij voorbijging
ingepakt en omkleed, tot ik wederom zin had
groots was mijn verbazing hoe ik je altijd adoreerde
nu is er dag aan jou gehecht, zodat we je allen eren kunnen
ook ik vlei mijn handen neer, naast begeerte en lust
aanschouw je pracht en mijmer naar dat eerste gedacht
Werner