Ontneem mij...!
mijn tranen zullen wel smeken.
Maak me vrij...!
deze tranen zouden mij kunnen breken.
Mijn handen open ik voor uw ogen...
om uw eer en macht u toe te dienen
Mijn tranen zullen smeken,
Dan breken
Maar niet kunnen drogen.
Heb geen medeleven voor dit gelaat..!
Dit lichaam ,
Deze ziel
En geest wat is gelogen.
Bedenk mij slechts als iemand in het geluk,
Door mij uw rode rozen van hun doornen te te laten ontdoen.
Stuivende zandkorrels waaien door me heen met stille stemmen wat mij beledigent doen toe fluisteren.
Herinneringen en tastbare momenten van toen......
Choas maar slechts enkele kreunen van het verdriet waar toe ik voor altijd zal luisteren.
ontneem in u en uw oneidigheid !!!