verbazingwekkend hoe
opgezweept door de wind
dansende golven
schuimende branding
mijn verhitte warme lichaam
handen naar de hemel reikend
om die ene ster te vangen
in de oneindigheid
van mijn liefde
borsten zacht gestreeld
door die warme bries
aan de horizon ben je gevangen
in mijn blik
aangeraakt door mijn tederheid
zacht kom je naderbij
mijn prins der zachtheid
handen glijdend over
rondingen
vol verlangen
ik geef me aan je over
zwevend in ontvangenis
bedrijf je de liefde
tot ik ontwaak
een lichaam mooi
in vormen
maar verlamd door pijn
even was daar het moment
om jezelf te zijn
te genieten van de geneugten
der liefde
tot dan
kwam ineens weer
die golfbreker
Liefs van Marousia
sensi: | Dinsdag, juli 17, 2007 08:50 |
Gewoon -- heel mooi! Lieve groet |
|
Klaes: | Dinsdag, juli 17, 2007 06:53 |
de golven in leven, die de hoogte van dalen bepalen sprankelend mooi leafs/klaes |
|
Marousia: | Dinsdag, juli 17, 2007 00:18 |
veertie ik kon geen gedichtje van je vinden, dus ik daag je nu graag uit :-) lieve groetjes overigens. | |
Free@Bird: | Maandag, juli 16, 2007 23:46 |
Mooi gedicht marousia!! liefs, kerima |
|
veertie: | Maandag, juli 16, 2007 23:20 |
blablabla bbbbooorrrriiinnngggg! | |
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 juli 2007 | ||
Thema's: |